MUHACİR
Ne zaman ağır gelse hayatın yükü
Ne zaman ağyara dönüşse çevrem
Rabbimin dostu İbrahim’in sözleri
Bir kılavuz olur şuurumda
Onun dilinden gönlüme akar
Yolumu aydınlatır
“…İnni muhacirun ila rabbi “
Bir muhacirim hayat yolunda
İbrahim gibi Rabbime yönelirim
Ne zaman hayat
Lezzetsiz bir lokma gibi büyür ağzımda
Tatsız tuzsuz olur ya her şey
Bir hastalık esnasında
Ne yutabilir ne çıkarabilirsin hani
O vakit bir yudum su gibi
Yetişir bir güven ayeti
Musa’nın dilinden ruhuma akar
“inne meiye rabbi seyehdin”
Rabbim benimledir öyleyse
Yol gösterecektir bana mutlaka
Bazen yapış yapış olur hayat
Bir ana takılır sanki
Akrep donar, yelkovan susar
Yaprak kımıldamaz, zaman durur
Yüreğimin üstüne kocaman bir öküz oturur
Öncesi sonrası olmaz
Geçmek bilmez vakit
Nefes alamaz boğulursun
Mazi özlem ve nedamet doludur
İstikbal belirsiz, sadece “an” mevcuttur
An tövbe istiğfar olur dudaklarımda
Avuçlarımda Adem atamın pişmanlığı
Yunus peygamberin yakarışı
Ancak O’nun inayetiyle kurtulurum
Gönlüme düşer ilahi cemre
“…Ulul azm nebiler gibi sabret…”
Emriyle tutunurum hayata
Yaşamın bir süreç olduğunu anımsar
Sıyrılır ruhum karanlıklardan
Soyunur matem giysilerinden
Sabır ve namazla
Rabbime sığınırım
Bir bataklık gibi olur hayat
Yaşama sevincini tüketir
Önce dizlerime sonra göğsüme
En son boğazıma dayanır balçık
Elini tutacağım başımı koyacağım
Bir dost omzundan mahrum
Bir ejderha olmuş hayat
Sanki beni yutacaktır
Sonra yetişir bir imbat gibi
O kutlu emanet; Kur’an-ı Kerim
Okuduğum ayetlerin muhatabı olurum
Hatem-ül enbiya der ki sadık dostuna;
“Üzülme O bizimle”
Bu büyük müjdeyle sarsılır her zerrem
Dağılır un ufak olur.
Bilirim ki O yanımda
Dua edince işitir beni
Her zaman her koşulda
Rahmeti engin bir okyanus gibi
Gözyaşlarımla yıkar
Şefkatiyle onarır beni
Yaralarıma merhem, göğsüme inşirah olur
Ne zaman sıkışsa başım, dar gelse dünya
Ne zaman sürgün edilsem sevda ülkelerinden
Ne zaman candan aziz emanetler
Alınmışsa elimden
Yağmalanmışsa evlat kovanım
Yemyeşil bir çınarken
Kovulmuşsam dünya cennetlerinden
Dikenli bir çalıyı yutmak gibi
Bir zehri yutkunmak gibi
Olur yaşamak...
Paramparça kalbimi ancak O’na açarım
Gecenin yarısında sanki bir meltem gibi
“Rabbinin hükmüne sabret,
Çünkü gözetimi altındasın “ ayeti
Sanki ilk kez çarpar gözüme
İner kalbime
Tutar elimden cankurtaran gibi
İlme-l yakîn anlarım…
O haberdar benden ve hislerimden
Tıpkı her şeyi bildiği gibi
Bir annenin bebeğine uzattığı
Süt dolu göğsü gibi
Şefkat ve sekine olur ayetler
Akar ruhuma akar bedenime
Bu lütufla tutunur kalkarım
Çıkarım Yusuf misali
Düştüğüm keder kuyularından
Sırat-ı müstakim üzere
Yola devam ederim
Hicretim O’nadır çünkü
Yeniden tutunur
Hayata başlarım yeniden
2022
Kayıt Tarihi : 5.4.2024 07:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kur'an hayatın yokuşlarında insana kılavuz, nur ve şifa kaynağı olur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!