Muhabbettin Tadi Şiiri - Nurgül Ankara

Gel sevdiğim, seninle muhabbet edelim
Geçmişi yâd edelim
Çektiğimiz acılara kadeh kaldıralım
Kâh ağlayıp, kâh gülelim
Gel sevdiğim muhabbetin tadına varalım
Geleceğimizin düşlerinde kaybolalım.
​
​Anlat bana, hangi yoldan döndük
Hangi fırtınada battı ümitler
Sözlerinle dolsun boşalan zaman
Unutulur zannettiğin tüm o keder.
​
​Muhabbetimizle erir buzdan kaleler
Omuzumda dinlenir yorgun ruhun
Şimdi çekilen her acıya kadeh değer
Seninle var oldu hayatın doğru yolu.
​
​Bırak dünyayı, dursun tüm telaşı
Geleceğimizin düşlerinde kaybolalım
Bu sevdanın tadı, en büyük sırrı
Seninle sonsuza dek yaşayalım.
​
​Bırak aksın, nehirler gibi sözlerin
Arada duralım, sessizlikte birleşsin
Oysa bu muhabbet, en eski izlerin
Kalbimin tahtına seni yerleştirsin.
​
​Bu derin muhabbet, en büyük umut
Açılan her kapı, seninle başlar
Ne bir sitem kaldı, ne de bir feryat
Seninle yeşerdi tüm o baharlar.
​
​Kapandı dışarıya tüm kilitler
Şimdi sadece biz varız, sen ve ben
Bu an, tüm acılardan daha büyük gelir
Seninle birleşti canımdan gelen ten.
​
​Bu sohbet, ruhuma damıtılmış iksir
Ne bir hastalık kalır, ne de bir dermanı
Tüm zehirleri temizler, bana gelir
Seninle var olmak, hayatın son fermanı.

​Artık ne geçmişin acısı ne de geleceğin korkusu
Bitti tüm savaşlar, dindi tüm fırtınalar
Bu muhabbet bizim, en büyük uykumuz
Seninle huzur buldu, kalbimdeki tüm rüyalar.
​
​Ve bu muhabbet, son bulmasın hiç
Ne bir yorgunluk gelsin ne de bir bitiş
Seninle başlar benim ebedi sevincim
Hayat denen bu sırrın en güzel bitişi