Müebbet
Ölümcül
hastayım.
Sebebim sensin,
ilacım sen.
Bir gün daha yaşayamam
sıcak gözlerini görmesem.
Müebbet
mapusum.
Dışarda;
ama aslında sensiz,
dört duvar arasında,
içerdeyim.
Suçum seni sevmek,
cezam sensizlik.
Ne kadar adını bağırsam da,
hayat,
ölümüne sessizlik...
(11/02/2001 - İzmir)
Kayıt Tarihi : 23.5.2002 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!