Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Okudum düşündüm,
acılar büyütüp olgunlaştırırken , hep bir eksik kalıyor hayatın izlerinde, hayat senin olmaktan çıkıyor artık.
ne zordur yavru acısı, gözünden sakındığın,
gülen gözlerin, bal akan sözlerin yokluğunu Allah kimseye yaşatmasın.. küçük kıyamet
Sabırlar diliyorum, o bir melek gökyüzünden seyrederken sizi
Amin Taylan Bey.. Çok haklısınız gözünüzden sakındığınız bir an gecikse deli olduğunuz sınırsız sevgi en büyük aşktır Evlat ........... Acısı çok ağır Rabbim sabrını veriyor kuşkusuz yoksa hayata devam edebilmek mümkün mü? Evet biliyorum bizi gülümseyerek izlediğini ! Çok teşekkür ederim..
Allah hiç kimseye evlat acısı yaşatmasın. Size sabır diliyorum. sevgili Onur'a rahmet diliyorum. Mutlaka o da sizinle birlikte her yerde yaşıyordur. Selamlarımla.
Amin İbrahim Bey.. Allah razı olsun ..Kesinlikle öyle her yerde her an yüreğimizde ...Unutulmazsa eğer yaşıyor demektir ,ben öyle düşünüyorum ..Selamlarımı iletin..
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta