Mücella Şiiri - Mehmet Evcil

Sonsuz bir ummandı gece
Bir hıçkırık uyandırır yıldızları
Denize yansır o memnu yüzün
Mehtabı kıskandırır deniz kızları

Bir balıkçının oltasında umutlarım
Ölümle kalım arasında duygularım
O sevinir, ben denize bakar ağlarım
Bu sahiller hep araftadır yazları

Sen ki azgın dakgalara müptela
Sen ki bilmezsin hatır, gönül, vefa
Sen ki gecenin en güzeli:Mücella
Sendedir aşkın en güzel hazları

Sende saklıdır hasret türküleri
Senin bahçende açar sevda gülleri
Seni görünce lal kesilir bülbülleri
Senin kalbinde çalar aşkın sazları

Her akşam seni sorarım dalgalara
Ansızın kokun vurur yalçın kayalara
Dargınım geri dönmeyen turnalara
Hasretin çoğaltır saçımdaki beyazları

Biliyorum martılar sevinçle kanat çırpacak
Biliyorum güneş senin suretinde doğacak
Biliyorum kaptanlar önünde saygıya duracak
İşte o gün gülecek maşukların yüzleri