40 gün geçti sensiz annem
Nasıl geçti?
Bende bilmiyorum.
Evin her duvarında yokluğunun soğuk tokadı çarpıyor yüzüme
Mutfak hapis
İçtiğim çayın, yediğim yemeğin yok lezzeti...
Bendimi yutan bataklıklar içinde
Ümidimi kaybetmeden
Sana uzatacağım ellerimi.
Ayırmadan gözlerimi mavi semandan
Kalbimin derin yaralarını
Tuzlardan arındıracak
Ölmek ne de hoş.
Bahar mevsiminin başlangıcında
Bir günün en güzel saatlerinde
Kavuşmaya ramak kalmışken
Ölmek ne de hoş.
Uyanmak
Kan ağlayan karanlıklardan
Güneşin tebessüm ettiği bir sabaha uyanmak
Yıkmak ateşten duvarları
Sökmek siyah perdeleri
Aydınlıklara göz açmak.
Ah,çıksa boğazımdan şu düğüm
Uzatabilsem elimi bir dala
Ah,rüzgar taşısa ayak izlerini gönül sahilime
Yorulmasan,dalgalar getirse seni
Ah,şu kasırgalar mağlub olsalar
Soğuk elin bana dokunsun diye
Bir umut, geceler uyumuyorum
Çok zaman şimdidir diye bekledim
Ufukta bir kervan göremiyorum
Nicesi vedasız katıldı sana
Gel, hak yolu beraber adımlayalım
Gel, dualara dört avuçla sarılalım
Gel ki yüreğimizin sayısı bir olsun
Gel, bu ağır davayı beraber omuzlayalım.
Gel, defterlerimize aynı amel yazılsın
Perdeye yansımış bir şahesersin
Sanatçıdan sebeple sanatı sevdim
Olamaz malayani haz elbet murad
Hüsn-ü hat sahibi hattatı sevdim
Zannetme cevherin kudreti sende
Kardeşim, doğrulalım düştüğümüz çukurdan
Gökyüzünü kaplamış siyah renkli buluttan
Kaçıp uzaklaşalım... Hakikat binasına
Bir taş da biz koyalım, çok az kaldı sabaha
Kardeşim, çarşılara dikiliyorken putlar
Hep bir şeyler bırakarak gidiyoruz,
Hep biraz eksilerek
Dolduramıyoruz yerini kaybettiklerimizin
Dönüp bakıyoruz arkaya sadece,
Sadece bakıyoruz
Boş avuçlarımızı ovuşturuyoruz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!