Mücahit Fukara Şiirleri - Şair Mücahit F ...

Ne Göz Bildi Ağladığını
Ne Gözyaşı Ağlandığını
Yalnız Sevenler Anladı.
Bir Yüreğin Dağlandığını.

Sokaklar, Bedenler Ve Ruhlar, Ölüler Ve Sağlar.
Solunmuş Bir Hayatta, Dökülen Son Yapraklar.
Kadınlar, Yakınlar Ve Uzaklar, Halden Anlamazlar.
Yalnız Yağmurlarda Islanır, Şu Nasipsiz Dudaklar.

Yamacımda Bulutlar,
Yorulmuş Otururlar.
Anlattıkça Derdimi,
Dökülüyor Umutlar.

Yamacımda Karmısın,

Duyulmaz ki Sayhasın,
Gözde Nadan Yaşların.
Yağmurlar Başlamadan,
Yanaklarım Islanmasın.

Ümidim Yok, Yarınım Yok,
Zamanın Bittiği Andayım.
Tenimde Sıcaklığın,
Arzularda Yangınlardayım.

Yaşanılasılar Var, Yaşanmıyorlar.
İşte Onlar, Beni Mahvediyorlar.

Ne Yağmur Yağıyor Ne de Soğuk Kar.
Ne İlkbaharı Gördüm, Ne de Sonbahar.
Yüzümde Tebessümler Yüreğimde Har.
Yaşanmamış Mevsimlerde İklimim.

Midede İsyan, Hararet Bastı Yine.
Sabaha Az Kaldı, Biraz Daha Bekle.
Karanlıktı Cin'di Hırsızdı Hep Hurafe.
Yatakla Mutfak, Çok Uzun Mesafe.

Yel Olsam Esesim Yok,
Bir Kuş Olsam Uçasım.
Yolcuyum Kabre Kadar,
Yok, Ölümden Kaçasım.

Yeni Çağın Embesili,
Çalılar Çırpınırlar.

Kesmek İçin Nefesimi,
Mürtecisin Diyorlar.