Mes’uliyet omuzlarında çok ağır bir yüktü,
Yılmadı, usanmadı hiç, çünkü davası büyüktü.
Adım adım yürüyorlardı durmaksızın zafere
Mukaddes yükü yüklenmişti komutandan nefere
Dalga dalga yayılıyordu yurt sathına bu dava
Meş’aleyi yakınca aydınlandı kararan hava
Titriyordu zalimler zafere ereceksin diye,
Allah seni mazlum milletlere kılmıştı hediye
Silemezlerdi seni siyaset sahnesinden asla
Evet, kin besliyorlardı sinelerindeki pasla.
Omuz omuza vermişlerdi siyon, piyon ne varsa
O’na savaş açmışlardı tâ Edirne’den Karsa.
Uşaklarına yürüttüler tankları sokaklarda,
O’nu terk ettiler, yalnız bıraktılar korkaklarda.
Din tacirleri durur mu hiç, onlarda işbaşında?
Nemalar bulunur belki, akıtılan gözyaşında.
Zaman geçirmeksizin yürekten aman dilediler
Nameler yazıldı, itaatlerini bildirdiler.
Zehrini kustular, hançer vurdular bilerek
İhanet, alçaklık eminim bu olsa gerek
Ümidi olmuştu Erbakan, Ümmet-i Muhammedin
Tekbirlerle, dualarla ebediyete yürüdün
Sen vazifeni deruhte ettin ey büyük Mücahid
İnanıyoruz, bizleri Rabbim sana kıldı şahid.
27.01.15
Kayıt Tarihi : 27.1.2015 12:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!