ne güzel dedi kadın
güzel olan ne dedi adam
insanlar dedi kadın tebessüm ederek
ışıltı saçan gözleriyle bakınarak
durdu adam acı çektiren değil mi insan dedi
insanın yine insandır ilacı dedi kadın ve sustu
Seyretmeye başlamışsan, aynada ki seni;
Bilirsin ki sendedir, hayat ilmeği..
Yele kapılmışsındır ya, kendini bildin bileli..
Efkarı sensindir, çaldırmışsındır dudağındaki ezgiyi..
İhtimali yok bilirsin, teksindir hayat girdabında.
Gez, dolaş bak örüntün bir karış uzağında.
Telaşımın sessizliği içindeyim
Figanlarım değiştirebileceğim dünyam içindi
Lal oldum, ama değilim lakin herkes aynı renk
Tek ses var artık çevremde; Ben..
Hislerim bir tüy naifliğinde
İnsana denk gelir umuduyla, hala nefes alıyor
Beşibiyerde niyetineydi, biraraya gelişlerimiz
Yediklerimiz, içtiklerimiz, giydiklerimiz, gıybetlerimiz;
Olmazsa olmazımızdı sosyal medyamız..
Yoktu söz de;
Gizlimiz, saklımız..
Bilenmiş duygularımıza inat, mutluydu hep fotoğraflarımız.
Kaldırım taşlarım var benim
Her kışa, bir merhaba; yaza vedalarım
Islak adımlarımla kuru toprağa,
Umarsızca basmışlığım var benim
*****
Bıraktığım yerde kalmadı hiçbir zaman
Sahi yıldızlar düştü aklıma,,
Her gece gözümün önünde ki şölen; Bana mı ?
Görüyor mudur yaralarımı ?
Duyuyor mudur avaz avaz suskunluğumu ?
Uzanmışken ellerim toza toprağa,
Gözlerim neden hep sevdalı göğe..
Kendime adım attıkça daha da ıraklaştım.
Yana döne kendimi aradım.
Ne zaman ki başkalarına koştum;
İşte o zaman kendimle haşroldum..
Kim bilir kaçıncı mevsimi terk edişiydi..
Kaç ukte boğumu kalmıştı, düşlerinde..
Yarına hangi hayalini kurmuştu.
Bugünden kaç adım ötedeydi, yarım kalmışlıkları;
Söyle..
Evini tanırmış derler, yürek için.
Yanmadan, kül olmadan..
Sormazlar mı adama,
Hayırdır, ne için ?
Kelebek misali, koştun..
Bir gün ormana ağladın, bir gün denize..
Mutluluk mu ?
Çok uzaklarda..
Girdabıma dokunamamış, yeli neyleyeyim ben..
Su mu katmış, yürek figanıma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!