Çayımdan bir şeker eksildi
Sen gidince...
Bilmez misin çaysız yapamadığımı?
Ve içerdim tek şekerli...
Yorgun bir günün akşamında
Nice özlemleri takıp ta peşime
Yine vardığım o evde
Göremeyince seni eşikte
Hiç kızmadım sana...
Bir tencere umut
Beş sene gözyaşı
Bir çift alyans
Bolca kaynana dırdırı
Bir şikayetçi baldız
Bir işsiz kayınço
Derin bir telaşa düşer gibi
Apar topar kaçmasan iyiydi
Bir çay kahve içseydik önce
Ben bırakırdım gideceğin yere
Ardından az gözyaşı dökmedim
Meğerse ne de çok anı birikmiş
Sesin sesime
Tenin tenime
Ne kadar da tanıdık gelmişti
Gözlerin gözlerime
Kendime bakar gibi
Sevmek istedim seni
Artık su olsa içmem gözlerini
Nefes olsa anmam adını
Ölüm emrimi verseler
Duyurmam sana feryadımı
Birgün anlarsın
Seni ne çok sevdiğimi
O gece bilerek mi unuttun
Son bakışını yanımda
Emanet miydi o dudaklar
Öperken doyasıya?
Gitmek için mi girmiştin hayatıma
Yoksa geçiyor muydun üzerimden karşıya?
Bir gülüşüne feda bu can
Ağlarsan akmaz damarımda kan
Seni ben hep göklerde arardım
Bulamayınca karaları bağlardım
Birden duyulunca o sımsıcak ses
En çok gecelerde aradım seni
Gözlerin kadar kara olmasalar da
İdare ederler hani
Oyalıyorlar beni...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!