Motosiklet Mâlûlü Şiiri - Gülhan Özkara

Bu çocuğu tanıyorum
Çok güzel motosiklet sürerdi
Gençti cıvıl cıvıldı
Beyaz tenli yeşil gözlü
İnce dalan bir çocuk
(ince dalan: sırık gibi)
On yedi on sekizindeydi o zaman
Kaza yapmış dediler bir gün
Ölmemiş
Sol kolunu kullanamıyor
Yürüyüşü de aksamış biraz
Düzelir herhalde dedim
Yıllar su gibi akıyordu
Bir gün bir çay ocağında
Tek eliyle çay dağıtırken gördüm
Her şey normal gibiydi
Aradan yine seneler geçti
Bir büronun camlarından
Dışarı bakıyordum
Yine bu çocuk geçti
Yine kol yok ayak biraz sakat yine
On senede kırk yıl kadar
Çökmüş gibi geldi bana
Ah insanın hayallerinin sönmesi ah
Sen on sekiz yaşında sakat kal
Ve bunu ruhuna yedir
Zor iş
Eylül 2013