Mortem Şiiri - Cem Öztekin

Mortem...

Zamanın beyaz çığlıları
yürürken saçlarında

mumunu gezdirecek
yüzünün çizgilerinde
damlata damlata ölüm...

Işıltılı...
Kahkahalı...
Yorulmak bilmez
o çocuk anıların...
Batacak sol yanının kanlı kuşuna
Dilsiz...paslı bir çivi gibi...

Anlayacaksın kendini...
Ve... yıldızların hiç var olmadığını

Sonra unutacaksın her şeyi
gelince Ölüm...

Bilmişliğini bilinmişliğini
Yenmişliğini yenilmişliğini

Olmamanın
hafifliğini getirecek sana ölüm...
Beyazsız çığlıksız
Kahkahasız ışıksız...Gömülecek sin
Göz bebeklerinde böcek pırıltısı
Oynaşa cak tozun rüzgarla
Yağmurun gözlerinden göreceksin güneşi
Ölüm gelince...

Cö....