Senin bu şehri bırakıp ta terk ettiğin gün oturdum ağladım öylece.Seni ne çok sevmişim bunu sen gidince anladım.
Duygularım haykırdı sensizliği,kağıtla kalem tek sırdaşım şimdi…
Benim dört mevsimim sendin.Yazım,kışım,baharım,sonbaharımdın.Geldiğinde mor menekşeler sarardı yüreğimin dört bir yanımı.Gittiğinde kara kışlara bürünür buz keserdi yüreğim.
Gözlerinle gözlerim, ellerinle ellerim buluştuğunda garip bir sıcaklık hissederdim yüreğimde.Güzel bir yaz mevsimi masmavi derinliklerde bulurdum kendimi.
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




iyi ki sizi okudum..
güzeldi sayın AKDOĞAN
sevgi budurç. nereye gitse, yürek oralarda gezinir. sıcscık tutmak ister yürekte. kaleminize sağlık. güzel bir anlatım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta