Mor menekşe Şiiri - Serdar Yusuf

Mor Menekşe

Yabani otlar boğmak ister beni;
her yanım sarı papatya dolu.
Bir toprak incitmez beni,
mor menekşeyim ben.

Giderken sıratı bıraktın,
arkandan koştum.
Hayal oldun gözümde;
uçuştu birden,
bir meşale oldun yüreğimde.

Sen kızıl ve alev teninde,
her şey çok masumdu sözlerde.
İkimiz de günahkâr,
ikimiz de esir duygulara.

Ay şahit gecelere,
gün gördü seni sevdiğimi.
Berrak deniz suyunda
tuza yemin etmiştik.

Mor menekşeyim ben;
toprak incitmez beni.
Ama sen,
sözünü unuttun,
ve beni geceye boğdurdun.