Montaj Düşler Şiiri - Mustafa Turay

Boynuna ip bağlamış kuşlar intihar etmekte,
lüzumsuz çığlıklarla inlemekte gökyüzü
ve lüzumsuz bir siyaha bürünür yeryüzü
Bataklık denizlerde öpüşen kuğular
ölü doğmuş ve yeniden öldürülen düşler eşliğinde
Siyah tek başına nöbet bekler bu bedende
Varsın artık esmesin rüzgâr
Varsın artık yağmasın yağmur
Varsın artık toprak kabul etmesin bedenimi
Umurumda değil!
Bir tür katliam varken zihnimde,
giydiğim ateşten gömlek
zerre zerre parçalıyor bedenimi
Bırakın! Düşlerimi artık serbest bırakın!
Bari onlar tutsun cesedimin yasını
Beni saramayan eller gitti
ömrümü çaldı da gitti, bedenimi çalıp da gitti
Bundandır isyanımın nedeni
Vakitlice davranıp sen sökmeden,
ben kopartıp fırlatıyorum bu gereksiz kalbimi!