Monalisa 2 Şiiri - Osman Akbaba

Teke düze gelmişti,
ve öylece gidiyordu hayat
Bir değişiklik yaptım kendimce
Ona kalbimi verdim gönlümce

Ama nasıl yapsam bilmiyorum
karşısına çıkmaya cesaret edemiyorum
Erkekler her birinin aynıdır,
Benim gibi ilk adıma utanır
Ya onlar gelir bir şekilde açılır
Yada erkek sonsuza dek yanlız kalır

Bende yanlız kalmak istemiyordum
Karşı koymam gerekiyor yapamıyordum
Öylece bekledim seslenemedim
gözlerimi ondan çeviremedim

Sonra tanıştık ama bir yemekte
ilk bakışma, gözlerim gözlerimde
İkimizde yemeği yiyemiyorduk
O ve ben şeytan heyecan üçgeninde

Ders saati zil çalar
Gönlümü derin bir sızı kaplar
Hani nerdeydi o masadaki samimiyet
Etrafa şaşkın şaşkın bakışlarım hayret

Bu böyle gitmedi arkadaş olduk
ona göre sırdaş, bence yoldaş olduk
Sevdiğimi herkes biliyor, O değil
zaten bilse gösterirdi meğil
Kafam karıştıkça karışıyor
Monalisa suretin aklımdan çıkmıyor

Böyle var olması bile güzeldi
arkadaş da olsa onda yerim özeldi
Bir umutla başladı daha bitmedi
bu adam senden vazgeçmedi.
Bir mucize oldu oda gerçekleşti
sol yanım artık harekete geçti.

Bilmiyorum bir mucize'ydi bu
Hayat artık beni ona sundu

Hayatım değişiyordu ve değişti
Onunla beraber ruhumda gelişti
Sanki karanlığım aydınlığa erişti
O manevi dünyama geçişti.

Sesin, tüm derdime devadır sesin
Bin yıl geçsede unutulmaz o sesin
Beni yarı yolda bırakıp neden gittin
önce güldürüp sonra ağlatan da sensin
Arkanı dönüp nasıl gittin
Bana onlarca yüzlerce sözler veren de sensin
Hani ne oldu şimdi neredesin.

Her güzel olan şey bitermiş
Sende gittin ve gittin
Bir mum misali eriyip bittin

İçimi bir acı kapladı, kaplıyor
Yüreğim feryat figan oldu
Ruhum binlerce ateşle doldu
seninle birlikte yandı, yanıyor

Çaresizlik, sükutumu ezdi geçti
Göğümden bir yıldız kayıpta geçti
Böylesi acıya hiç şahit olmadı gönlüm
Aşkın yana aleviydim artık söndüm
İçimde buruk bir his öylece kaldın
Monalisa mahşerimde kaynayan, yaraydın

Pervasız gönlüm önce yandı
Sonra söndü,
aşk ile kurduğum o ışık
artık oda söndü

Kelimeler,
kelimeler sanki boğazımda bir düğüm
Aklımda tek surettir
Son kez gördüğüm.

Monalisa hayale açılan kapıydın
Monalisa hakikatin aralığıydın
İçimde buruk bir his öylece kaldın
Monalisa içimi sızlatan şeydir adın
Monalisa mahşerimde kaynayan yaraydın.

©h.o.a