yaratıcı köleler ihanet etti yarattıklarına
tek ve misilsiz
tek ve misilsiz yaratıcıyı üçe eşlediler
ve damla damla şeytan şurubu
ayırdı da köleleri tevhîdden
seni yarattılar /mona-lisa/ yalnız ve çâresiz
evrenin ortasında boynu bükük çiçek susamışlığında sen
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Canım Tahir Yüksel... Hastalığınla savaştığın şu dakikalarda bütün dualarım seninle. İyileş ve şiir yazmaya devam et. Allahım yanında olsun.
Gerçekten çok farklı bir bakış açısı. Mona Lisa'yı hiç yalnızlık sembolü olarak düşünmemiştim.
Elbette sanatçı farklı ve güzel bir pencereden bakmış burada. Ancak başka pencerer de var. Sufumato tekniği olarak anlatılan ve soyut resmin başlangıcı olarak görülen Da Vinci'nin bu çalışması kadını daha çok gizemli kılıyor mesela. Ve sadece yalnızlık değil, arayıcının onda aradığı hemen her türlü özelliği bulabilceği bir çalışmadır o.
Mona-Lisa Avustralya'da yayınlandığı zaman bayağı gürültü kopmuştu.(1977)
İnsanlığın ortak mirası saydığım Mona-Lisa'ya bu gözle hiç bakmamıştım. Elbet burada Mona-Lisa bir sembol ama, itiraf edeyim ki, çarpıcı bir sembol.
Hocam... Yeni şiirlerinizi de bekliyoruz. Saygılarımla. Öğrenciniz Nagehan
Sayın falya'nın görüşüne katılıyorum. Şiir hakkında da bir iki cümle yazmak istiyorum: Modern biçimde olmasına rağmen 'ortak insanlık değeri' nin işlenişini mükemmel buldum. Şairi kutlamak istiyorum.
Keşke sayfaya zemin olarak mona-liza tablosu eklenseydi.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta