dedem derdi, perilerle evliydi Mollâ Cüneyt
mehtapta kurt ayı kesti mi okumazdı beyt
sessizce gülerdi… gülerdi onları görünce
anlatırdı karıncayı anlatırdı depderince
yağmurdan sonra karıncanın kanadı çıktı
eceliydi kanadı, kuş ona gaga çaktı
Cüneyt demiş,nil şaşı akar dicleye sorsak
ki beden burcunda hala terennüm yasak
dedem ekledi, ne yazık ki Mollâ Cüneyt öldü
ve mumu ak taşa eriyip eriyip söndü
“bir karınca tanesiyim Yüce’nin kumsalında
ağzımda çürük arpa... Süleyman masalında”
Şiir MetafizikKayıt Tarihi : 24.6.2025 10:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!