Beyaz kağıtlar çekmecede kala kaldı.
Üzüntüden renkleri sapsarı sarardı.
Benizleri soldu,çizgileri bembeyaz ağardı,
Uzun uzun mektupların tahtları yıkıldı,
Mektupların tahtını kısa mesajlar aldı.
Yazmıyor kalemler,kağıtlara darıldı.
Kağıtlar buruşturulup çöplere atıldı.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta