Men İdim, Allah Şiiri - Sevinc Arzulu

Qara reng etdiler çöhre ağımı,
Qırıb mehv etdiler pöhe bağımı.
Qaytar, qaytar geri körpe çağımı,
O vaxtlar nece de şen idim, Allah.

Gül-çiçek xeyanet qoxuyan zaman
Xar gizlin yalanlar toxuyan zaman,
Ayrılıq hökmünü oxuyan zaman,
Men özüm deyildim, sen idim, Allah.

Nurluydu geceler xeyalatımda,
Ele hey çapırdım xeyal atında.
Uçurdum semanın xeyal qatında,
Bax.onda felekle ten idim, Allah.

Gah gözün ağardıb susdurdu meni.
Gah dar ağacından asdırdı meni,
O zalım torpağa basdırdı meni,
Ele bil bir ovuc den idim, Allah.

Ahımı, nalemi leysan eyledim,
Gelecek günleri ehsan eyledim.
Bir gün de qalxaraq üsyan eyledim,
Bax, onda özümdüm, men idim, Allah.