Mite Şiiri - Mete Tuğluk

1
kırılan gölgelerdir
yiten aynalarda
izlerken biz
özgür ve mutlu
ve kapılar açıkken
ardına dek
gözler ki
kapalı duvarlarla eş
bizdik
ambrosia içmiş tanrılara özenen
bizdik
umarsız esrikliğimizle yalnız yaşamda

yine de
yine de bizdik
aşkın sonuna uçan çılgın bir dansla

2
bir çocuk çığlığı
parmaklarımızda
belki bir zincirdi haykıran
eller ki soğuktu
ve sen
ve ben
suçlu ve suçsuzduk
gece silmeye başlarken şiirini
yırtmalıydık çiçekleri
üstünde yüreklerimiz çizili
ama birlikteliğin
sevinç ırmağına düşmüştük sanki
biz ki kelepçeli
biz ki tutsaktık
yıkılmış avlular altında

yine de
yine de bizdik
aşkın sonuna uçan çılgın bir dansla

3
dökülen damlalardır alnına
yüreklerin
bakışlar ateş
suskun bir poyrazdır gözlerin
ve kaybolmuş anılar
istenmeyen sözlerdir
sonrası aşkın
belki de korkulardır
düşmektir
yuvarlanmaktır yerlerde
tozdur
topraktır
ve mephisto
bir tümce daha uzatırken ellerimize
cennet için
gerçeklerimizi parçalamaktır

4
dışlanmış sevgidir artık gece
ve yaşanmalı mıydı sorusu
yasak
çünkü
yanıtsız bir düştür yaşanan
dudak dudağa
anlamları
ayrı ayrı dünyalarda yitirmekse
solmaktır ayrı ayrı
bir gül ağacı dalında

yine de
yine de bizdik
aşkın sonuna uçan çılgın bir dansla…