Gece düş de gördü on bir yıldızı,
Güneş secde etti, ay kesmez hızı.
Mevladan gelene o gönül razı,
Dinledi rüyayı, tabir ettiler.
Kıskandı kardeşler, çekemez oldu,
Yok etmek için bir plan kurdu.
Gafildi, bir anda gül yüzü soldu,
Yurdundan ayırıp perişan ettiler.
Attılar Yusuf’u bir kör kuyuya,
Yıllar geçse de, bir ömür uyuya.
Kervan hasretti bir damla suya,
Su diye çıkarıp köle ettiler.
Sırtında yırtılmış gömleği şandan,
Kanla boyadılar onu yalandan.
Yakub, ümit kesmemişti oğlundan,
Yemedik diye kurtlar yemin ettiler.
Allah’ın izniyle kemale erdi,
Varlığını tanıdı, onu tek bildi.
Bir iftira uğruna zindana girdi,
Çıkartıp Mısır’a sultan ettiler.
yusuf şeker
07.05.2014
Kayıt Tarihi : 7.5.2014 19:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öykülenerek yazılmış
Âlemin sultanı
Gönlümün sultanı ______ Arif Tatar
TÜM YORUMLAR (3)