Ne zaman yalnız kalsam gözlerin düşüyor yalnızlığın önüne, bir düş perdesinin aralanışı, sessizliğine isyanım. Sesimin çıkması, kalabalıkların içinde duyulmaması, çok uzağız birbirimizden ve bir o kadar yakınken dokunuşlarımız... Adı olmayan bir filmin içinde oynuyoruz rolümüzü, hiçbir zaman gösterime çıkmayacak oluşuyla...
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta