Geçer dediklerimin içinde geçmezliğinle kaldın. Şimdi yokluğunun duvarlarına şafak karalıyorum. Vurduğum her çentik beni bir adım daha sana yakınlaştırıyor. Öyle sen dolup, böyle boşlukta kalmayı sindirmeye çabalarken, sensiz geçen günlerimi sen varmış gibi yaşıyorum. Sen gidiyorsun. Gidişine tanık oluyoruz. Şahitliğim kabul edilmese de, bir zamanlar o da sevmişti diyebiliyorum. Senden izinsiz bir resmini delil sunarak aşkın mahkemesine...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta