Kapıyı çaldığında saat sessizdi.
Ne rüzgar vardı ne kuş sesi.
Sadece kalbimin kıyısında bir kıpırtı…
“Buyur,” dedim, “gönlüm müsait.”
İçeri girdin.
Ayakkabılarını çıkardın ama izlerini değil.
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta