Sert bir kış akşamıydı,
Miladi 79 un ilk ayıydı,
Sonu mutluluk olan bir sancıydı,
Sancıyı çeken cefakar bir anaydı........
Nüfusta yine bir değişme vardı,
Bunu ilk Nurdan ebe anladı,
Yeni misafir nefes alınca ağladı,
Dışarda gözleri yaşaran bir babaydı.
Sonra aylar yılları kovaladı,
Yine gözlerde yaş vardı,
Bu kez ağlayan ne baba na anaydı,
Kış akşamı doğan bir delikanlıydı.......
Sebebini içine attı sakladı,
Benzi soldu,yüzü sarardı,
Derdini kimselere anlatamadı,
Gözyaşlarının sebebi kara sevdaydı....
İlk önce ana sancıdan ağladı,
Sonra baba mutluluktan ağladı,
Delikanlıyı ağlatan kara sevdaydı,
Nikah gecesine gelince,...herkes ağladı............
Kayıt Tarihi : 15.10.2000 03:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!