yalnızlığın en zengini1957
misafiriz şu dünyada
haddimizi bilmeden
alırız veririz sormadan
ağaçlarını keser
çiçeklerini yolarız
neyimize güvenirsek
sahibinden korkmadan
gönül verildi sana
sevesin diye
dil verildi övesin
gözlerinle göresin
aklınlada düşünesin
insansın diye
ne zalimleri yazdılar
sayfa sayfa kitaplara
aşkları kazıdılar dağlara
tüm geçenlerden nasihat
insansın düşünsün diye
geldiğini düşün bilmeden
gidersin sana sorulmadan
haddini bilsen iyi olur
vakitsiz kovulmadan
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 23:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!