Miras Şiiri - Erdem Uzunoğlu

Kan ter içinde gece
İhanet pusuda bekler
Göklerden değil
Dağlardan kayar yıldızlar
Her biri kurbanını arar
Tetik düşer karanlığın gölgesinden
Geceyi ıslık sesleri sarar
Yıldızlar yağar üzerine
Seni ötelere götürecek yıldızlar
An gelir donar kalırsın
Uyursun kahpeliğin koynunda
An gelir uyandırır kurşunlar savaşın tam ortasında
Pazarda can ucuz değil
Ter basar
Kan akar
Titrersin bir kayanın kovuğunda
Ve hayat
Orada başlar
Ölümsüzlük kaplar ruhunu
Zırh gibi...
Kürşad 'ın atının nal sesleri yankılanır kulağında
Kırk çerinin narasını duyar kim olduğunu hatırlarsın
Mustafa Kemal gelir sanki yanına
Sana savaşmayı değil, ölmeyi emreder.
Sonrası
Seyid onbaşıya verilen ilahi kuvvet
Sonrası
Fatih'e atını denize sürdüren öfke
Sonrası
Yıldızları söndüren yıldırımlar
Ölüm olur hainin üzerine yağarsın
Kalmaz intikam yarına
Kalmaz yapanın yanına
Evvelce gidenlerin hesabını sorarsın.
Sanmaki savaş biter ve kapanır tüm davalar,
Gece bitmeden daha
Yenisini ararsın.
Ey ruhumu besleyen
Vatanım
Sevdam
Kavgam...
Sen bana Mete Han'dan mirassın.