MİNNET
Ne çabuk büyümüştüm,
Nisan yağmuru darbeleri,
Gözyaşlarıma karışıyordu.
El kadardım, el kadar
Çekip gitmiştiniz nazlarım
Gitmek. Bir hançeri inceltip
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Devamını Oku
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
... işte şimdi ıslandı kirpiklerim yine üstad....!!!
şiirinizi okurken çocukluğuma dönmüştüm biran..
ve kendimden birşeyler bulmuştum.
Meğer şiirin hikayesindeymiş ortak yönümüz...
benzer çocukluğu yaşamışız..
ve büyüdük nihayetinde
öyle ya da böyle...
fakat benim içimde, büyütemediğim büyütmek dahi istemediğim bir çocuk vardır hala...
...'biz büyüdük ve kirlendi dünya....'(yeni türkü)
keşke hep çocuk kalabilseydik...
'dünyayı verelim çocuklara hiç olmazsa birgünlüğüne...'
'en güzel çocuk henüz büyümedi.....'
(N.Hikmet R.)
İÇİNİZDEKİ ÇOCUĞUN UMUDUNUN, MUTLULUĞUNUN
BİTMEMESİ DİLEĞİYLE...
HÜRMETLER...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta