Minnet Şiiri - Hüseyin Muşmal

Minnet
Topraktan geldik ya biz, toprağa gideceğiz,
Tabutun bile olsa dala minnet eyleme,
Kefenin cebi yok ki nasıl götüreceğiz?
Dört yanında cep olsa pula minnet eyleme.

Sevdim ben de dünyayı, yaşamak hoştur amma,
Bin yıl olsa da ömür, ‘hiç bitmeyecek’ sanma,
Ey benim fani gönlüm, gel her makama kanma,
Seni Hakk’a sürmeyen, yola minnet eyleme.

Nefistir her faninin, en büyük imtihanı,
Kim götürdü yanında, bunca şöhreti, şanı,
Gel etme, bu dünyayı, düşün de iyi tanı,
Arı gibi çalış da bala minnet eyleme.

Her şey gelip geçici, biliriz iman ettik,
Şeksiz şüphesiz biz, O’nun yolundan gittik,
Bilmem hangi arada, ah kaybolup da yittik,
Gel her doğruyum diyen, kula minnet eyleme.

Eşref’im hoş dedin de, bak gör sen ne haldesin,
Cevabı meçhul olan bin türlü sualdesin,
Aslını hiç bilmeden öylece mealdesin,
Her dediği bal olsa dile minnet eyleme.