O gün deniz gözlerini kapadı atam.
Güneş saçları ile güneşi batırdı atam.
Belki güneş değildi batan,
Yüreklerdeki umuttu koca bir ışıktı batan.
Bu gün yine aynı acımız,
Babam asker oldu Erzurum'da,
Elinde silah düşman peşinde.
Babam anamın hep düşünde,
Geliyor eve anamı görmeye...
Karda, kışta, soğukta,
Düşlerimle beraber kalkan,
Umutlarımı taşıyan,
İmkansızlığa yol alan,
Gönlümün uçakları.
Kuşların yoldaşı,
Nice marşlar çalındı,
Yirmi iki yaşında aslan gibi tahta çıktı.
Fatih Sultan Mehmet'di adı,
Akşemsettin'di hocası, ikinci Murat'tı babası.
Boğazda rumeli hisarı, Topkapı sarayı,
Yeryüzünde ki yıldızlar gibi,
Göz kamaştıran pırlantalar gibi,
Sırayla dizilmiş dağlar gibi,
Görkemli şehrin ışıkları.
Kimi evin ki sönük,
Havana, suyuna,
Taşına, toprağına,
Birbirinden mert Dadaşına,
Sene gurban ben Erzurum.
Erzurum'u yapan bir,
Doğuyor güneş ufuktan bir başka,
Yoludur Türkiye'nin dünya çocuklarına,
Gözler hep aynı yöne baksa da,
Yüreklerde tek bir kahraman, Atatürk
Her minik elde bir Türk bayrağı,
Mermiler havada uçuşuyor,
Yürekler yanıyor, Mehmetçikler ölüyor,
Kimileri nişanlı, kimileri evli,
Bu vatanı kurtarmak için geldiler hepsi.
Ben mermi taşırım cepheye kağanıyla birlikte,
Sevginin var olduğu,
Sefilliğin yok olduğu,
Zenginliğin aranmadığı,
''EŞİT BİR DÜNYA.''
Solmayan çiçekler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!