Otuz minik göz
Korkak ağlamaklı.
Yanakları al al
İlk günleri sancılı.
Diken üstündeler,sınıfa yabancı..
Minicik yürekleri hep birden atıyor
Dönüyor saatin çarkları..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bir öğretmen olarak şiirinizi gıptayla okudum... Sınıfın havası bana kadar geldi... Kalkan elleri tuttum, yumuşacık... Gözlerindeki 'soru işaretlerini' yakaladım, tebessüm ederlerken...
Ve ardımızda hep o 'MAVİ GÖZLER...' Bizimle işliyordu dersimizi... Bizimle mutluydu her soruya cevap geldikçe...
O resimler bile tartışma konusu yapılıyorsa... Sınıfımızdaki 'koskoca boşluk' nasıl dolar?
Kutlarım Öğretmenim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta