Minik Bir Papatya Şiiri - Caner Gümüş

Sen bilmezsin daha küçüktün,
Küçücük ellerin dalgalı kısa saçların
Tatlı bir gülüşün vardı o zamanlar.

Güldüğün zaman çiçekler renk atardı, solardı
Kuşlar küserdi birbirlerine bir anlık, susardılar
Nereden bileceksin, küçüktün o zamanlar
Güldüğün zaman, bahar rüzgârları dinlenirdi,
Karıncalar kaytarırdı, bırakırdılar ellerindekileri
Doğada bir gülüşün kalırdı güzel olan, senden başka

Hayat senin gibi çocuklarla dolu hep
Hepsi çiçek gibi, hatta hepsi çimçiçek