Minik Bedenler Şiiri - Ayşe Vilgenoğlu

Artık o güzel sesim bile bir sıçanın ışıktan kaçması gibi ciyak
Vade quo pertinent
Ben bir çok hüzün yuttum
Ve acı çekiyorum sesinden
Ki sesler artık kapı gıcırtısı gibi çıplak
Git nereye istersen.
Sen ki sığındığın bir liman varken ,
Ufak gezintilere çıkan cılız bir sal
Ben kelimelerin devrimi
Vade quo pertinent
Bu gün bir şehir yedi balkonumu
Kaktüslerim ve bedenimden mimozalar
Ölürken sesimi duyumsar gibisin
Sovyetler gibi yenik
Güpürden içlikler , saten gecelikler
Bayat bisküvi kokusu ve misket limonları
Git nereye istersen.
Yok oluşunu izliyorum
Hayatı sorguladığım pencereden
Adımların biraz sarhoş biraz kararsız
Sen ki her boncuğu öpen
Vade quo pertinent
Carissimi te amo.
Carissimi,
Asla sevmedin beni
bahane artık
Tenin dokusu , minik bedenler ve arpa suları
Git nereye aitsen