Rüzgar tüm nezaketiyle esmeye başlardı
Salkımsöğüt saçlarını omuzlarına saldığında.
Bahar kışa inat bir başka canlanırdı,
Utangaç gözlerine gülümseme serpiştiğinde.
Serviler boynu bükükleri oynardı,
Güneşse bulutların arkasında bir sığıntı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta