Mine Kul Şiirleri - Şair Mine Kul

şehrimin yağmurlu sabahında
kaldırıma düşmüş yapraklara
hüzün yakışıyor
diye geçirdim içimden...

ufka baktım

ruhuma ben biçtim
ateşle dokuduğum elbiseyi
sırmalar eğirip, gerdanıma doladım
harda dövdüm demirleri
bileklerime prangalar yakıştırdım
ruhumda yankılanan aşk makamının

* nasıl da büyüdü kalbimin yarımlığı
ve hiçbir yarı, tamamlayamadı bu yarımı *

bir segah makamı dolanıyor dilime
ardından yırtılıyor perdesi zamanın...

ruh duvarlarında gizliymiş saklı bahçe
bir nihavent makamı fısıldarmış
nefesinin yettiğince
fısıltıları çoğalınca şiir olur
saklarmış dizelerinde dile gelmeyen aşkını…

yüreğim gamzededir deva bulamam
yarama başka merhem,derman aramam
ey geceye eş gözlerin gamzeli sevdalısı
ey gözlerimi devirdiğim gecemin sabahı
Leyla’ya Mecnun’dan gayrı sevda haram...

gözlerim gözlerinde sevdiğim
ellerim yüreğimin ritmini
sözcüklerle resmediyor
öylesine hasretimki sesine
ney imdadıma yetişiyor...

eril yanım biliyor içten içe
sebebi yoksunluğumun ateşini yaktığını...

derin bir nefes çekiyor
görmemişliğe vuruyorum sonra
sezgilerimi inkar eder gibi

I

biz seninle...!
dallarının ucu bucağı olmayan
gövdesinde sevgi barındıran
olmayacak yerde çiçek açmayacak