Bu topraklarda çok zor geçer bilirdim kışlar,
Asi kır çiçekleri rengarenk açana değin.
Bir ulus yeniden doğmaz sanırdım,
Bozkırın ortasında mavi gözlerini görene değin.
Her kardelen bir ''kemalist'' doğuracaksa,
Bekle ey namert, onlar baş olana değin...
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
