Vuslata aşık olur mu ağyar iken insan
Meftun olan bensem hayal olan sensin
Dayanmaz fırtınaya ağlar âsuman
Gönlümde âsûde olan tek liman sensin
Letafet bir kelime ben sana hayran
Çünkü dildâde yazdığım tüm şiirler sensin
Zaman dursun biz susalım, anlatmasan da anlarım.
Sararsa da yapraklar kararınca yüce bulutlar
Sus! Yazıp çizmeye ne gerek ? Ben seni yine de anlarım.
Ölünce aşıklar, kadre döker bütün tabutlar
Naçizane vücudum , ben sana dokunmadan da anlarım.
Dalgalar seyreder, seyri sefalet yollar
Eller, kollar, zincirde en ağır prangalar
Kayalardan süzülür güneş, batarken ışıltılar
Gövdem bir çınar ,çırpınır üstünde ulu
kanatlar
Dört bir yandan gelir sesler ve doğruları
yalanlar
İnsan doğar yemyeşil bir ağaç
Her kış solar yavaş yavaş
Ruhu kıvranır, tek doğrulara aç
Hep hata, bu kanlı bir savaş
Toplamak mı kafamı ? Her yerde anın var
Koca bir şehir, içinde sen yokken neye yarar
Aşka inanır mısın ? Kalbim tek senin için atar
Öpemezken dudaklarını, yaşamak neye yarar
Denizler sonsuz, gözlerim ufuklarda
Kızıl gök bilir misin,
Bu denizler neden mavi ?
Tepelerin ardında ince bir tül
Kefen misali.
Elimde acı bir kahve
Tüm dertlerden elemli.
Yorgunum, o güzel gülüşünü görene kadar
Aklım karışık, hayalin ise fikirlerime iktidar
Duyuyor musun? Atıyor kalbim baktığın kadar Yazmak seni, kılar anlamsız hayatımı ihtişamıyla manidar.
Gün ışığı doğar gece gibi ay yüzüne
Karanlık buhranı kapsar, en kuytu köşelerde
Kışın ortasında savaşlar eyyam-ı bahur.
Zaferleri ile şanlı millet manilerde mahur.
Samsun'da doğdu bir güneş, gözleri mesrur.
Unutma! Türk'ün oğlu öyle bir nesil ki Ata'sı kadar cesur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!