Olanlardan, melek yüzlü, şeytanlardan,
Bıktım inan, eğriyi doğruya katanlardan.
Kendini bilmez, ulu orta, savuranlardan,
Bıktım alimallah, sağ gösterip sol vuranlardan.
İğne beklerken, çuvaldız sokanlardan,
Söylenmeyi bilmeden, beddua ile nefrete koşanlardan.
Kalbini taş edip, selamete çıkmaya çalışanlardan,
Bıktım inan, sıkışınca huzurdan kaçanlardan.
Bir varmış, bir yokmuş gibi,
San ki, her şey, helak olacakmış, şimdi.
Son anda, imdada yetişti, o can simidi.
La havle, olmaz böyle, kırar bir gün oda kilidi.
Kim ister ki, taş ile baş eğile.
Her şey bir kenara, bunlar oldu bana gaile.
Göründü son, ne yapsan nafile.
Söz ile ulaşmak, mümkün değil, gafile.
Yapılanlar sanırım, göstermelik birilerine.
Halbuki, biz bize gelecekte, kime ne.
Dönülmez akşamın ufkunda, oda ne?
Milat, milat belki de.
Antalya – 01/07/2013 (01:30)
Kayıt Tarihi : 1.7.2013 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Huzuru, kişinin kalbinde yaratması,
Gerçek bir sanattır.
Dost şair, duygu ve düşüncelerinize katılıyorum. Didaktik şiirinizdeki verilen mesajların doğruluk payı, ben insanım diyen insanların anlayacağı gerçek insanlık değerleridir. Başarılar...+...+
San ki, her şey, helak olacakmış, şimdi.
Son anda, imdada yetişti, o can simidi.
La havle, olmaz böyle, kırar bir gün oda kilidi.
Kilit kırılırsa kötü son galiba. Kutlarım şairim.
TÜM YORUMLAR (8)