Milan Şiiri - Aslıhan Geçer

Kapalı kutularda kurutulan güller
Tıpkı yokluğundaki günler gibi.
Hala oradalar ama eksikler,
Nefessiz ve yitikler.

Anlamak zordur mutluyken
Cansızların ve canların halini.
Sen yokken saatlerin dilini öğrendim.
Her sessizliğin duvarları yıkışını izledim.

Dört kez tanık oldum
Kiraz çiçeklerinin açışına
Solup,yine sen yokken
Toprağın bağrına dökülmelerine

Yollar kıvrılıp gitti gözlerimin önünde
Eksik bir kumaş parçası gibiydi o yıllar.
Ne yamalar çare olabildi derdine,
Ne de biçilmiş fistanlar.