Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Duman oldum toz oldum, kavrulmuş toprak gibi
Yellere kapılmışım yerimde duramadım
Zaman kasırgasında bir kuru yaprak gibi

Sabırsız duygular hudutsuz özlem
Bitmiyor bu gurbet, bitesi de yok
Şiire sarıldım yanlış bir izlem
Bitmiyor bu gurbet, bitesi de yok
Sıla tahtalıköy, ötesi de yok!

Seviyorsan uzak dur sarma sarmaşık gibi
Sıkarsan bilesinki bu sevgi rağbet görmez
Her yerde karşısına kıskanç bir aşık gibi
Çıkarsan bilesinki, bu sevgi uzun sürmez

Çok seviyorum diye takılırsan peşine

Bir kıvılcım ateş gönlümü yaktı
Ey sevgili seni göresim geldi
Volkanlar fışkırdı, şimşekler çaktı
Hazırlanıp yola giresim geldi

Gençliğime nispet ihtiyarlığım

Güle mi dönüşür bir kara çalı?
Üzerine konan bülbül de olsa
Uzatmayın bana bir kuru dalı
Uçunda açılmış bir gül de olsa

Yapraklar dökülür estikçe hazan

Bozuldu insanlar bozuldu saygı
Din iman eksildi haya bozuldu!
Üzüntü çoğalmış, çoğaldı kaygı
Evlatar ejderha, maya bozuldu!

Sarsıldı temeller yuvalar yıkık

Yalnız seni duyabilsem dinlesem
Kulağımda fısıldayan yel olsan
Hasretinden özleminden inlesem
Sen sadece benim için del’olsan

Şarap gizli veli nimet üzümde

Varsın, Teksin, dengin yoktur
Bir Allah’ım, Bir Allah’ım,
Rahmetinden engin yoktur
Kullarına sır Allah’ım

Seven kullar yârdir sana

Bir dizi safsata bakmayın beyler
Gayri islamidir dikkat eyleyin!
İslam inancından çıkmayın beyler
Gayri islamidir dikkat eyleyin!

Kimdir o yılışan ihtiyar adam

Umutlu ol kardeş kesme umudu
Rabbin rahmetini bil yeter sana
İsyanı terk eyle, aşma hududu
Beş vakit namazı kıl yeter sana

Kur’anı Kerimi oku mealden