Mihriban Şiiri - Emin Bekiroğlu

Zaman, sabaha en yakın zaman,
Yıldızlar gözümden kayacak birazdan.
Gökyüzü sensiz, sessiz kalacak,
Bir sırra karışacaksın, biliyorum,
Mihriban...

Bir sır nehri yutar son sözlerimizi,
Sessizlik çöker de titrer dizimiz.
Gözlerinden kayarken düşlerimiz,
Bir yıldız gibi düştün zihnime
Mihriban...

Rüzgâr savururken saçlarının telini,
Bırakıp gidiyorsun ömrümün selini.
Yüreğimde kurutup bütün bahçelerini
Bir yazı kış ettim, bilmiyorsun,
Mihriban...

Ay veda ederken karanlıklara,
Gölgen uzanıyor soğuk duvara.
Adını yazarken bu son bahara
Sararmış yaprak gibi düştün dalımdan
Mihriban...

Sabah kapımızda, vakit daralır,
Sözler dudaklarda bir bir yarılır.
Bıraktığın hüzün gurbette çalınır
Gönlümde yangınlar sönmüyor
Mihriban...