Ansızın köşe başından çıkıveriyorum,
Gözlerim çakmak çakmak,
Sevdiğin renk üzerimde.
Sen de pek Jantisin hani,
Aralık duran ellerimi tutuyorsun,
İşte o vakit yükselen nabzım,
Tüm saniselik zaman dilimini durduruyor,
Bak görüyor musun sevdiğim,güneş bizim için doğuyor,
Kuşlar muhteşem ezgilerini bize söylüyor,
Çiçekler kokularını salıyor etrafımıza,
Üşümeyelim diye gece üzerimizi örtüyor,
Tüm kainat divane, cümbüşe bürünmüş.
Ve sen fısıldıyorsun kulaklarıma,
Çok özledim canım diyorsun,
Özlemenin meziyetini kavramıştım da
Ya canım
Canın olacak kadar can olabilmiş miydim canına ?
Ekmek,su,hava gibi nimetten miydim ?
Mihriba yönün bana mıydı ?
Sen yine de tut ellerimden,
Seni çok özledim canım de,
Tut ki
Eşiklerde nazlı nazlı bekleyen rüzgar
Seni bana getirsin....
Kayıt Tarihi : 15.7.2023 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sene 2004 soba yanıyor öğrenci evimde, ışıklar kapanmış , ev uyuyor. Ufaktan fon müziği ile şiir sesi geliyor emmoğlumun odasından, yorgan nemden üşüyor, içi sıcak. Aklımda mavişimin yüzü, gülüşü. Kalkıp bir cigara yakıyorum, açıyorum camı, inceden bir esinti odama, duvarıma, içime vurup geçiyor. Yarının heyacanı içimde dalıp gidiyorken uykunun kollarına, ahmed arifin sesi uzaklaşıyor hasretinden prangalar eskittim…….
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!