Miad Şiiri - Hüseyin Muşmal

Miad
Yoruldum her şeyden yoruldum artık,
Dost ile düşmanı seçemiyorum.
Her beden yamalı, her gönül yırtık,
Kimseye derdimi açamıyorum.

Sırrını vermeye kişi kalmamış,
Nankörün miadı daha dolmamış,
Bilsem de iyilik henüz solmamış,
Herkese iyilik saçamıyorum.

İçimden gelse de hep gülümsemek,
Hep boşa gidiyor harcanan emek,
Herkesin önüne koysam bir yemek,
Beraber yiyip de içemiyorum.

Sanırsın insanlık, gizli zanaat,
Kötülüğe iyilik en gerçek sanat,
Her iki omzuma taksalar kanat,
Bir türlü kötüye uçamıyorum.

Eşref’im yok mudur hiç senden başka?
Coşarsın taşarsın gelirsin aşka,
Şu gamlı yüreğimi alsalar keşke,
Ne yazık bir değer biçemiyorum.