Şiir biter dünyada, savaş varsa eğer,
Sanat başını taşa, bu hırsla vururken.
Namlunun ucundaki, çığlıklarderbeder,
Feryatlar umutları, hep yok ediyorken.
Durmazsa bu savaşlar, yok olacak dünya,
Bombalar ciğerini tüketiveriyor.
Sorguladın mı gönlüne,
Kilit vurduğun zamanlar.
Sahip çıktın mı sevgine,
Gelmesin diye hazanlar.
Oysa yaptım ben bunları,
Bir çiçeği hiç sevdin mi,
Ölümüne bir canlının,
Gönlünün teli titredi mi,
Sevgi nedir anlatır mısın?
Böcek çiçek canlı cansız,
Bir bağırsam ağlasam doyasıya,
Bir ağaç gölgesi bir su kenarında.
Bir kimse olmadan yanıbaşımda.
Yürümek istiyorum mutluluk yolunda.
İnsanları sevdiğim halde yalnızlık istiyorum,
İçinizde güvensiz bir,
Kitleyi oluşturmayın,
Avrupa Birliği diye,
Ülkemizi yıpratmayın.
Birlik olup bu Vatan'ı,
Düğmeye kimler bastı,ne bu olanlar,
Dinmeyen öfke niye,neden isyanlar,
Bu vatanun evladı,yapar mı böyle?
Kardeş kardeşi vurup,kırar mı söyle!
Bu bayrak altındaki,vatan evladı,
Sevgiyi yazanlar umuda koşar,
Duyguya ses verip ruhunu arar.
O ruhun rengini kalbinde duysan,
Gerçeği sevgiye sessiz anlatsan.
O seslle anlaşıp yaklaşın biraz,
Ne sağımda ne solumda,
Ne önümde ne ardımda,
Bu gönlümde her yanımda,
Mutluluğa hasretim ben.
Gözlerim sevgiyi arar,
Mutluluğa bir gemi kalkıyordu limandan,
Sevgi olmuş yelkeni korkmuyordu yaşamdan.
Aldı götürdü beni umudun ülkesine,
Huzur sardı içimi çekiverdi gönlüne.
Ve tatlı melodiyle gemi güvertesinde,
Geçmişin penceresinden,
Geleceğe kalkan gemi,
Kalkar sessizce gönlümden,
Yaş doldurur gözlerimi.
Sus derim susturamam ki!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!