Mezel û Mırın Şiiri - Mehmet Şerif Altundal

Ez çûm nava mezelê mıriyan
Hêdi hêdi lıvandera dıgeriyam

Mın didit hın jı wan dıgriyan
Jı hêbetare ez pıri dı tırsiyam

Qiymet jıwanre nemabû ya sıtar
Mabûn bê çare û bê dost û yar

Ez ketım hındırê dewleta mıriyan
Jı tırsare ez dı rıılim û dı heliyam

Ne kırrin hebû, ne ji fırotın
Halê wan ciğerê mın dısotın

Negıhabûn mıradê xweyi dınyayi
Ecel wan ditıbû mabûn bê xwudi

Wan li erda sari cemıdi dırêşkırıbû
Tasa ava mırınê bı serê wan dakırıbû

Anha wanê bejın zıravi jêhati erzanın
Hınık insan lı dınyayê bı hesreta wanın

Dınav axêde bê xwudi mane
Anha dınya jı wanre bê tame

Bedena wan, kêzıkû kurmıka dı xwar
Dı wırde mabûn, wi ciyê pır dûrû sar

Bı destê seydvaniyê mırınê
Mabûn bê xwudi û bı tenê

Porê wani gurrû reş hıldıweşiya
Dinav axêde bı demê dırêj dırıziya

Tê bınêri dıranê wani xwuşık
Dı nav axêde bûne wek pûşık

Ew herbû şerrê wani dınyayê tune
Ketıne bın erdê û dı wırdeji mırıne

Dı nav axa sarde dırêşkırine
Kes nıkare wan bıserheş bine

Jıbo malû mılkê vê dınyayê
Serê insana dıkeve belayê

Ê lı dınyayê bızenginiyê harbûne
Lı çokê xwe xıstıne, poşman bûne

Şerif tê ji wek wan bı vê rêyêde heri
Nema kari carıkdın lı dınyayê bıgeri