Mezarlık konuşmaları XI Şiiri - Ahmet Aksoy

CI

Değildir mezarlık ölüler için
Mezarlık mahsustur yaşayanlara
Mezarlıktır bir anıt bir abide
Yaşayanlara ölümü hatırlatmaya.

CII

Kimine zülaldir ölüm
Kimine acı bir şurup
Ne mutlu hayır ile anılana
Zordur ukubet görmesi

Ukubet ki ateştir yakar
Cehennemdeki ceza
Hayırsız ölüler arasında
Anılır her an azapla.

CIII

Bir düşlen içersinde yaşamak
Bir düş içinde var olmak
Yaşamın sunduğu bir ahu
Ölümdür gerçeğe mezarlıkta uyanmak.

CIV

Seni hatırlayan var mı sanırsın
Herkes unuttu bir sen kaldın
O büyük ailenden geriye
Eski günleri yad eden

Herkes kendi derdine düştü
Soyadın kurudu, mezar taşlarında kaldı
Soy ağacın hepten devrildi
Gömüldü kara toprağa

Bırak sende anmayı aileni hayatını
Her şey bitti anlamıyor musun
Sen öldün onlar öldü
Bırak yad etmek kurtlara kalsın.

CV

Ey bilir kişi ölüm
Talep ediyoruz senden
Yanımıza önce kötüleri getir
Getir ki görelim dünyayı
Görelim huzurlu ve mutlu

Ey ölüm biliriz elinde değil
Sen yalnız ecelin elçisisin
Ama bil ki topraktayken henüz
Görmek isteriz dünyayı
İsteriz görmek kötülüksüz

Bizi anlamaz yaşayanların çoğu
Anlamazlar kötünün kötülüğünü
Ey ölüm sende yardım et
Yardım et iyiliğe et ki, Kötüler
Anlasınlar kötülüğün kötülüğünü.

CVI (9)

Ölümün estirdiği rüzgar
Geçeceği yerleri bilir
Eseceği yöne yönelir
Her gün yeni bir ruh getirir

Toprak ki engin ve geniştir
Her geleni bağrına basar
Ölümü besleyip büyütür
Toprak ki ölüme beşiktir.

CVII

Taze mezarın toprağı yüksektir
Ve zamanla çöker ağır ağır
Bedendir zaman içinde
Toprağın altında yitip giden

Dünyada yaşayıp da ölen
Geriye ne kalır, bedenden(ters sıradaydı)
Bir ruh vardır geride kalan
Yaşayıp da ölen insanın ardında.

CVIII

Bir çukur kazmaya gör
Kısmetlisi hemen gelir
Yeni bir mezarlıksa açılan
Müşterisi hemen gelir

Toprak çağırır içli
Toprak bekler gelecekleri
Yaşayanlar silkelensin
Durmadan yayılıyor mezarlar.

CIX

Topraktan korkmaz mısın
Ölümü hatırlamaz mısın
Bu ne hırs yaşayan
Hak’ ı unutmaya utanmaz mısın.

CX

Sen dalga geçerken ölümle
Ölüm hep alttan aldı
Sen sazlı sözlü yaşarken ve
Söylerken ölümsüzlük türküleri

Ölüm hep alçakgönüllüydü
Mezar taşları ağladı
Sen ağlamadın olanlara, peki
Saltanatın hani nerede şimdi.