Bir yabancının aklıyla bakıyorum hayata,
Bedenim birçok yabancı için bir mezarlık olmuş.
Yanımdan geçerken kesiliyor adımlar,
Kalabalıklar, sessizce defteri kapatıyor.
Hissediyorum sorgudaki ruhların yükünü,
Çoktan tanrısıyla baş başa kalmışlar.
Hayatıma saplanan bütün kötülükleri,
Ruhumdaki mezarlıkta hâlâ taşıyorum, derin ve kanlı.
Kusura bakma cesedim, ruhumdan kopamadım,
Seni tekrar sarsıyorum, toprağında huzursuz.
Bu kefenin rengi neden hep saf beyaz,
Bilmiyorum, belki de ölmek bu kadar masum değil.
Kayıt Tarihi : 7.9.2022 14:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)