Mezar Taşı Şiiri - Yahya Özcan

Güftekârım neler yazayım
Aramayın beni, bırakın kaybolayım
Gencecik yaşımda ahları haykırayım
Bırakıp gitti beni kendi derdimle yanayım

Öyle çok severken,
Hep ismini anarken,
Böyle yolunu gözlerken,
Nasıl bitti bu sevda.

Dertler bana şân olmuş
Hep gam, keder ile yoğrulmuş
Ha ölmüş ha var olmuş
Genç yaşında berbat olmuş
Sevdiğine kul olmuş bir Mecnun’um ben

AY’ı gördüm ŞEN oldum
Kul oldum köle oldum,
Hep yandım kavruldum
Hiç görmedim muradım
Sustu ağlayan sesim
Sonunda bir garip mezar oldum