Meydanda...
Şeytan da şaşırmış insan işine.
Başını bağlamış,kıçı meydanda..
Böyle örtünmenin dinde işi ne..?
Örtüye bürünmüş,saçı meydanda..
Bir elinde tesbih,kadeh birinde,
Burnu havalarda,işin pir in de.
Birgün hakka yönel,aşka büründe,
Dili şehadet te.haçı meydanda..
Zinanın adını kodular sanat,
Kanunlar tam kanun,hakimler kanat,
Babası kim bunun,kimin bu velet..?!
Ünlü ya,dost gezer,piçi meydanda...
Binbir surat batı,siyonist,mason..
Atama nefreti,tutmadı yosun.
Osmanı doğuran anayı düşün,
Bir bak o anadan,kaçı meydanda...
Bu kaçıncı sefer,bu kaçıncı kin,
Sahibi ALLAH ken,söner mi hiç din,
Sen.Türk sün.askersin,Osmanlısın sen.
Hilal bir,haç küsür,maçı meydanda...
Ar haya kalmamış,vücut ortada,
Annelik simgesi,göğüs tertıda,
Kurtlar gece değil,gündüz sörtide,
Koyunu meydanda,koç u meydanda...
Dah beş yaşında,hey corç der o ye,
Biride ezanı,okumaz niye.?
Haçlı uzaylarda,biz eski köye,
Hak konuşur Nebi,göçü meydanda...
29/03/1993
Pazartesi
Sivas
Kayıt Tarihi : 31.3.2023 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bundan yıllar yıllar önce kolumu kesseniz deli dolu kanların aktığı gençlik yıllarımda..30 yıl önce yazdığım, tozlu raflarda,sararan not defterleri arasında bulduğum, sözlerini ezberimde tam hatırlayamadığım bir şiirim. pek birşey de değişmemiş sanki..!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!